Terapia czaszkowo - krzyżowa

Terapia czaszkowo-krzyżowa wywodzi się z osteopatii (jednej z dziedzin terapii manualnej), dlatego czasem nazywana jest osteopatią czaszkową.

Istotą terapii jest założenie, że w każdym nawet najbardziej okaleczonym i obarczonym chorobami organizmie istnieją mechanizmy, które można zmobilizować. Regulacja systemu czaszkowo - krzyżowego jest właśnie impulsem do wyzwolenia tych wewnętrznych sił organizmu dla utrzymania lub powrotu do równowagi.

Terapeuta w czasie zabiegu wykonuje konkretne układy terapeutyczne, stosowane również i w innych podejściach osteopatycznych, dotykając ciała pacjenta w różnych miejscach: na czaszce, klatce piersiowej, kości krzyżowej, stopach, delikatnym dotykiem, który pozwala na rozluźnienie tkanek miękkich i kostnych w obrębie układu czaszkowo-krzyżowego.

Wskazania

• Dolegliwości kręgosłupa i stawów obwodowych
• Bóle głowy i migreny
• Chroniczne zmęczenie
• Nerwobóle
• Stany pourazowe (złamania, skręcenia, zwichnięcia)
• Zaburzenia snu
• Zaburzenia nastroju i przemęczenie
• Obniżenie odporności
• Nerwice
• Autyzm
• Mózgowe porażenie dziecięce
• Nadpobudliwość u dzieci
• Zaburzenia koncentracji i kłopoty z uczeniem się u dzieci
• Niektóre rodzaje bezpłodności
• Niestrawności różnego pochodzenia
• Nietrzymanie moczu
• Depresja poporodowa
• Urazy okołoporodowe matki i płodu
• Stany depresyjne po traumach fizycznych, emocjonalnych i in.

Przeciwwskazania:

• ostre stany wymagające natychmiastowej interwencji lekarskiej
• świeże urazy przebiegające z krwotokiem
• aktywne fazy schorzeń psychicznych
• pierwsze trzy miesiące ciąży, zagrożenie poronienia.

Zabieg zwykle trwa około 40-70 minut z osobą dorosłą i 15-40 minut z dzieckiem, w zależności ile potrafi ono spokojnie wyleżeć. Trudno powiedzieć ile ma trwać cała terapia, czasem po jednej sesji problem znika, a czasem dopiero po serii zabiegów pacjent ma wrażenie, że jego stan zadawalająco się poprawił. W niektórych przypadkach dobrze się sprawdza terapia długoterminowa, np. jeden zabieg co tydzień, dwa tygodnie, przez kilka miesięcy. Podczas sesji terapeutycznych większość pacjentów zasypia lub zapada w stan głębokiego relaksu. Część osób nawiązuje kontakt ze swoim ciałem i na bieżąco relacjonuje wrażenia: przechodzące prądy ciepła, zimna, mrowienie, ucisk wewnątrz czaszki, szumy, ruchy kości, ciągnięcie skóry itp., część osób płacze, śmieje się lub głęboko wzdycha – co świadczy o uwolnieniach emocjonalnych. Wszyscy zaraz po zabiegu odczuwają pewne zmiany w swoim stanie, jeśli nie całkowitą poprawę (np. brak bólu), to przynajmniej uczucie odprężenia, rozleniwienia i zrelaksowania. Rozpoczęty podczas terapii proces równoważenia w ciele pacjenta nie kończy się w chwili zakończenia zabiegu, ale ma trwający ok 48 h czas dostrajania się organizmu do nowego poziomu równowagi. Dlatego zaleca się prowadzenie terapii nie częściej niż co dwa-trzy dni.

Źródło: craniosacralterapia.pl